bazı sabahlar en eski aşk hikayelerinin yazılı olduğu akdenize uyanılır şöyle bir de uzanılır sabahına balkonda hoş bir serinlik sarsın da tazelisin diye.. akla insanın yolculuğu, bitap düşmüşlüğü üşüşür de özlem duyulur kimbilir belki de dörtbin yıl öncesine, pansiyonun en alt katında bir velet aklına kaydetmektedir alınması gerekenleri bir yandan aklı yeni uyanmış kontes ile oynaşmakta, kasabada belki de bazı dükkanlar açılmıştır, bekleyişi daha da güzel kılan ise etrafı kaplayan envai çeşit çiçek kokusudur..
bay Dondante yolculuğunun son onbeş kilometrelik bölümünde doğa ile başbaşa kalmayı seçmiş de yürümektedir.. her ne kadar tamamen karaçamlardan oluşan ormanlardan pek hazzetmiyor olsa da kendini bir kalıp mutluğun kollarına esir bırakıvermiştir şimdilik, yollara bırakalı kendini aklı daha da fazla kuşlardadır, birazdan çantasından çıkarıp da yiyeceği ekmek arası kaşar en cennet meyvasıdır, keyfinin yerinde olduğu söylenebilir..
berrak suların derinlerinde anlaşılması güç kimi fısıltı sohbetler gezinmektedir, yosunlar tüm yılın en şevkatli temaslarında bulunmaktadırlar birbirleri ile, birazdan ışıkdan koridorlar açılacaktır gökyüzüne, birkaç balıkçıl gölgesi dalgalandıracaktır bembeyaz çarşafları az sonra…
sahana çarpan ilk yumurtanın çıtırtısı huzursuz edecektir uykunun kollarındaki tekiri, bahçe kapısını ağlayarak açan ilk yaşlı kadın görünecektir tenhalarda, yavaş yavaş ısınan gecenin rehavetinin kokusu düşecektir bol gölgeli bomboş parka, ilk araba sesi olacaktır kaçıran anlam görüngülerinin huzurunu…
__ hiç varamamak gibisine gidişlerimle varacağım yalnızlığımla ne edicem işte onu hiç hesaplamadım henüz, unutuşlarımın göklerinde pıtırcıklar çıkacak kırmızı belki de, korkularım, endişelerim, tek yoldaşım kalacaklar geriye…
herşeyin yolunda olduğu yanılgısı ile gülümsemekte olan postacı görür bay Dondante’nin kasabalarına teşrifini ilk, kehribar günler batacaktır bundan böyle bu şirin beldede, pastalar unutulmuş kalacaklardır yorgun masalarda, kışları bile şenlenecektir buraların göçmen kuşların ziyareti ile…
işte efendim üç yıl önce ölmüş küçük kız ile pek sevgili bay Dondante’nin dağları kedere düşüren karşılaşmaları böyle bir günde olur…
karanlığın ardındaki yeşil 
günlerdir yorgunluktan uykuya dalamıyor, gelip gidip baydondanteyle üç yıl önce ölmüş küçük kızın karşılaşmasını okuyor okuyor okuya kalıyorum..:)